Titel: De mooiste vis van de zee
Auteur : Marcus Pfister
Illustrator: Marcus Pfister
Uitgever: De Vier Windstreken
Oorspronkelijke uitgave: “Der Regenbogenfisch”, NordSüd Verlag, 1992
Vertaling: Nannie Kuiper
32 pagina’s
De mooiste vis van de zee spoelde al weer 28 jaar geleden aan. Het prentenboek van Marcus Pfister is inmiddels een klassieker, vertaald in meer dan 50 talen, met een oplage van meer dan 30 miljoen exemplaren. De prachtige illustraties zijn gemaakt met waterverf. Voor de zilverkleurige schubben van de Regenboogvis gebruikte Pfister een (kostbare) foliedruk techniek. Zo krijgt de vis letterlijk een schitterende en chique uitstraling.
Regenboog is de mooiste vis in de zee. Maar hij is ijdel en trots en daardoor wil niemand meer met hem spelen. Pas als hij zijn mooie schubben weggeeft vinden ze hem weer aardig. Hij leert zo dat het belangrijker is om vrienden te hebben dan om de mooiste vis te zijn! Het gaat Marcus Pfister om het delen. “Door te delen maak je anderen gelukkig èn word je zelf gelukkig, net als het van geven van cadeautjes.” De mooiste vis van de zee heeft inmiddels meerdere opvolgende prentenboeken.
Het verhaal van De mooiste vis van de zee
Ergens diep in de zee leefde een bijzondere vis… De mooiste vis van de zee. Dat vind hij niet alleen zelf. Dat zien ook de andere vissen. Zijn schubben hebben alle kleuren van de regenboog en zijn bezaaid met zilveren glinsters. De andere vissen noemen hem “Regenboog” en willen allemaal graag met hem spelen. Maar Regenboogvis negeert hen, trots als hij is. Dan vraagt een jonge vis of hij een van zijn mooie schubben mag hebben, hij heeft er immers toch zoveel. Daar moet Regenboog niet aan denken en stuurt de jonge vis kwaad weg.
Vanaf dat moment wil niemand nog met Regenboogvis spelen. Opscheppen over zijn mooie schubben kan niet meer. Hij voelt zich verschrikkelijk alleen en zielig. Dan krijgt Regenboog wijze raad van Octopus. “Als je iedere vis een van je schubben geeft, is je narigheid voorbij.” Dan ben je misschien niet meer de mooiste vis van de zee, maar wel de gelukkigste”.
Regenboogvis twijfelt, maar dan zwemt de jonge vis weer naast hem. Hij vraagt of hij toch niet een heel klein mooi schubje mag hebben. En zo, na lang zoeken, geeft Regenboog, het allerkleinste schubje aan de jonge vis. De jonge vis was dolgelukkig.
Dan zwemt Regenboog weer trots tussen de vissen. Die vragen nu ook allemaal om een schub. Regenboog deelt nu zijn mooiste schubben uit en wordt steeds vrolijker. Hoe meer hij er weg geeft, hoe mooier hij wordt… Hij gaat er helemaal van stralen!
Nu willen alle vissen weer met Regenboog spelen!
