Dag Mies, wat heb jij met prentenboeken?

Prentenboeken maken vind ik het interessantste. Je hebt veel meer ruimte in een prentenboek. Ruimte voor je eigen ideeën. Ruimte voor de tekeningen. Ruimte om zelf je weg te zoeken. Ik vind het interessant om aan een boek als geheel te werken. Dat moet ook. Je kunt niet zomaar tekeningen gaan maken. Ik kan dat het beste als ik alles zelf maak. Dan wordt er niemand boos op je als je alles wilt veranderen. Als ik het met mezelf eens ben, dan kan ik dat doen. En je moet telkens heel goed nadenken en verbeteren en veranderen tot je uiteindelijk uitkomt waar je wilt zijn.

Zijn er bepaalde boeken waar je het meest trots op bent?

“Vrolijk”, omdat ik zie wat het bij kinderen losmaakt. Kinderen gaan aan de hand van dit boek allemaal hun verhalen vertellen. Het helpt ook kinderen met problemen over hun gevoelens te praten. Ik vind het heel bijzonder dat mijn boek dat teweeg kan brengen.

Je mag dit jaar namens de CPNB het prentenboek voor de Kinderboekenweek gaan maken. Kun je al een tipje van de sluier oplichten?

De titel van het prentenboek is “Speeltuin”. Op de eerste pagina zie je een jongetje, een meisje en een kat die zeggen: “Kom we gaan naar de speeltuin. Ga je mee?”. In het boek zie je hun avontuurlijke zoektocht vol plezier naar die speeltuin. Het wordt steeds gezelliger onderweg. Iedereen wil mee. Sterker nog, je mag zelf ook mee. Hoe dat kan, merk je vanzelf. Uiteindelijk komt iedereen aan bij de speeltuin. En wat er dan gebeurt, verklap ik natuurlijk nog niet.

Er komt ook tekst in Speeltuin en die heb ik zelf geschreven. Dat vond ik wel spannend, want ik ben vooral een beeldmaker. Maar ik wilde het echt zelf doen omdat het idee van het boek ook van mij is. Ik kon zo de tekst helemaal aanpassen aan de tekeningen.

Nieuwsgierig naar het eindresultaat? Vanaf 7 oktober is “Speeltuin” verkrijgbaar.

Je hebt kinderboeken geïllustreerd voor iedere leeftijd. Hoe hou jij als illustrator rekening met verschillende leeftijdscategorieën?

Ik let vooral op de duidelijkheid. Verder maak ik gewoon wat ik leuk vind. En dan blijkt het uiteindelijk wel bij een of andere leeftijdsgroep te horen.

Hoe ga je te werk bij het maken van de illustraties? Kun je jouw werkproces toelichten?

 “Vrolijk” is heel anders gemaakt. Eigenlijk het tegenovergestelde. Ik maakte amper schetsen. Ik begon gewoon te tekenen. Ik probeerde me het gevoel voor te stellen dat ik wilde verbeelden. Daardoor ontstaan er dingen die je niet kunt bedenken. Deze manier is vooral loslaten, laten gebeuren. Totaal anders. Ik vind het een bevrijding. Maar het is wel erg moeilijk. Veel gaat ook niet goed. Ik moet heel veel tekeningen maken. Sommige lukken. Of ik tevreden ben, weet ik niet altijd meteen. Er is tijd nodig om afstand te kunnen nemen om het goed te kunnen beoordelen. Ik ben klaar als ik niet meer twijfel.

Met mijn oude techniek maakte ik veel minder tekeningen. Maar daar deed ik veel langer over. Met mijn nieuwe techniek maak ik meer tekeningen. Maar die maak ik sneller.Eigenlijk doe ik over een prentenboek altijd ongeveer 5 maanden. Ongeacht welke techniek.

Wat zijn jouw favoriete materialen en technieken om te illustreren?

Oliepastelkrijt, acrylinkt, plakkaatverf, acrylverf, finelinders. Nou ja zo’n beetje alles dus. Maar wel met echt tekenmateriaal op echt papier. Ik maak wel gebruik van de computer, maar ik teken er niet op.

Waar moet je op letten bij het gebruik van deze materialen en technieken?

Je moet ze goed leren kennen. Dat kan alleen door er veel mee te werken. En het helpt om te weten op welk papier het voor jou het mooiste wordt.

Heb je zelf een aantal favoriete prentenboeken? En illustratoren en schrijvers?

Ik vind “Sssst, we hebben een plan!”, van Chris Haughton heel erg goed. Het is een erg goed idee en ik hou van zijn stijl en de kleuren die hij gebruikt. Piet Gröbler is een favoriete illustrator. Hij durft ook de nare kant te laten zien. En ondanks dat blijft het er fris en vrolijk uitzien.

De boeken van Charlotte Dematons behoren ook tot mijn favoriete prentenboeken. Ik hou erg van het verhalende in haar tekeningen. Ook “22 wezen”,  van Tjibbe Veldkamp en Philip Hopman, vind ik erg goed. Er zit een zeer aantrekkelijke losheid in dat boek. Maar ondertussen staat het als een huis.En de klassiekers als de Gruffalo en Max en de Maximonsters blijven favoriet.

Heb je tot slot nog (meer) tips voor beginnende illustratoren (van prentenboeken)?

Zorg voor een goed basisidee, dat in een paar zinnen te vertellen is. Dat is het belangrijkste.

Wil je meer weten over Mies van Hout en haar werk? Neem dan eens een kijkje op haar eigen website. Of lees de special over Mies van Hout “tekenen tot de twijfel weg is”.